αρθροπάθεια

αρθροπάθεια- μια πολύ συχνή ασθένεια. Αρχίζει να σχηματίζεται γύρω στις ηλικίες 35 έως 50 ετών και σε άτομα άνω των 70 ετών, αυτή η ασθένεια εκδηλώνεται και διαγιγνώσκεται σε διάφορους βαθμούς75-90%Πιθανότητα. Οι ορθοπεδικοί συνήθιζαν να αποδίδουν την οστεοαρθρίτιδα στην ηλικία, αλλά τώρα η παθολογία έχει γίνει «νεότερη» Η παράβλεψη της νόσου είναι προβληματική γιατί με την πάροδο του χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε μερική ή πλήρη ακινησία και αναπηρία.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια νόσος των αρθρώσεων και του χόνδρου, η οποία συνοδεύεται από τη σταδιακή αλλά σταθερή καταστροφή του χόνδρου και την ανάπτυξη οστικού ιστού αντί του χόνδρου.

Είναι προφανές ότι η άρθρωση είναι το πιο σημαντικό μέρος του μυοσκελετικού συστήματος καθώς είναι ο σύνδεσμος μεταξύ των οστών. Οι πιο συχνές είναι η κοξάρθρωση (λεκάνη), η γονάρθρωση (γόνατο) και η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου. Προσβάλλονται επίσης μικρές αρθρώσεις, όπως τα χέρια, οι καρποί και η σπονδυλική στήλη.

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;

Αν απλώς εξηγήσουμε τη φύση αυτής της ασθένειας, τότε χαρακτηρίζεται απόΚαταστροφή και διάσπαση της δομής της άρθρωσης.Τα οστά που συγκρατούν την άρθρωση καλύπτονται στη μία πλευρά με χόνδρο, ο οποίος εκτελεί προστατευτική λειτουργία. Χάρη σε αυτές τις δομές, τα οστά δεν φθείρονται.

Υπάρχει ένα τέτοιο πράγμα όπωςΜαθηματική αναλογία.Πρόκειται για καταστάσεις που εξασφαλίζουν ανώδυνη και αποτελεσματική κίνηση των οστών στην άρθρωση. Έτσι, ο χόνδρος ή ο χόνδρος παίζει έναν από τους κύριους ρόλους στη λειτουργία των δομών στην αρθρική κάψουλα. Περιέχει αρθρικό υγρό, το οποίο εκκρίνεται τακτικά από τον βλεννογόνο. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική ουσία που αποτρέπει την εμφάνιση καταστροφικής αμοιβαίας τριβής των αρθρικών επιφανειών. Το υγρό εξασφαλίζει επίσης το μεταβολισμό του αρθρικού χόνδρου, αφού η δομή του στερείται τέτοιας ευκαιρίας. Αυτό σημαίνει ότι το χόνδρον τροφοδοτείται με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και οι τοξίνες αποβάλλονται ενεργά.

Όταν μπαίνουν στο παιχνίδι παθολογικές διεργασίες, ο χόνδρος αρχίζει να φθείρεται. Κάποιοι γιατροί το πιστεύουνκαταστροφήδεν ξεκινά στο χόνδρο, αλλά απευθείας στον οστικό ιστό. Με τον καιρό η πυκνότητά του μειώνεται καταστροφικά και ο χόνδρος καταστρέφεται. Τα οστεόφυτα εμφανίζονται στα οστά - παθολογικές αναπτύξεις που ταξινομούνται ευρέως ως λεγόμενες σκωρίες ή εναποθέσεις αλατιού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι εντελώς λάθος.

Αφού η καταστροφική διαδικασία καταστρέψει σταδιακά τον μηχανισμό της άρθρωσης, η στρατηγική αντιστάθμισης της φύσης ξεκινά και γεμίζει το κενό που προκύπτει με άχρηστο ινώδη ιστό. Δεν εξυπηρετεί καμία λειτουργία στο σώμα και δημιουργεί μόνο περιττό άγχος. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, ο συνδετικός ιστός γεμίζει όλο τον διαθέσιμο χώρο και εμποδίζει εντελώς την κίνηση. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αγκύλωση, δηλ. H. μια σύντηξη όλων των αρθρώσεων. Η άρθρωση καθώς και οι τένοντες, οι μύες κ. λπ. παραμορφώνονται εξωτερικά και εσωτερικά.

Αιτίες οστεοαρθρίτιδας

Κάθε ορθοπεδικός θα ονομάσει τον κύριο λόγο για την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας: φθορά στις αρθρώσεις λόγω ανεπαρκούς φορτίου, μεταβολική ανεπάρκεια ή απλώς χρόνου. Μπορούν επίσης να συνδυαστούν διάφοροι παράγοντες κινδύνου.

Εδώ είναι τα πιο σημαντικά:

• Δυσμενής γενετική.
• Μεγαλύτερη ηλικία.
• Έλλειψη βιταμινών (ανεπάρκεια ασβεστίου).
• Φυσική αδράνεια.
• Ιστορία τραύματος.
• Ασθένειες που καταστρέφουν τον συνδετικό ιστό.
• Ευσαρκία.
• Ενδοκρινικές παθήσεις.
• Ανεπαρκής καταπόνηση κατά τη διάρκεια του αθλητισμού.
• Ορθοπεδικές παθολογίες.
• Ασθένειες της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων.
• Επαγγελματική παραμόρφωση σε φυσικό επίπεδο.
• Παθολογίες των νεφρών και του ήπατος.
• Συγγενείς ανωμαλίες της δομής της άρθρωσης.

Μπορούν να υπάρχουν αρκετοί από αυτούς τους παράγοντες, γεγονός που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας. Εάν ένα άτομο πάσχει από σκολίωση, δυσπλασία αρθρώσεων ή ρευματισμούς, η αρθροπάθεια σε αυτή την περίπτωση θεωρείται δευτερεύουσα, αφού μια άλλη ασθένεια οδήγησε στην εμφάνισή της.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα άβολα ή κακής ποιότητας παπούτσια μπορούν να οδηγήσουν σε αυτή την επικίνδυνη ασθένεια.

Όσον αφορά την επαγγελματική δυσμορφία, μερικοί άνθρωποι εκτελούν μια σειρά από στερεότυπες, επαναλαμβανόμενες κινήσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω της εργασίας τους. Για παράδειγμα, η οστεοαρθρίτιδα του καρπού είναι πιο πιθανό να επηρεάσει τη μηχανική και η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι πιο πιθανό να επηρεάσει φορτωτές που μεταφέρουν βαριά φορτία. Οι μπαλαρίνες υποφέρουν από τους αστραγάλους και οι οδηγοί από τους ώμους.

Συμπτώματα οστεοαρθρίτιδας

πόνος– το πιο σημαντικό σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας. Όταν τα οστά τρίβονται χωρίς αρθρικό υγρό και χόνδρο, αυτό είναι βέβαιο ότι θα συμβεί. Ο πόνος μπορεί να υποχωρήσει ελαφρώς όταν ηρεμεί, αλλά μπορεί να αυξηθεί με την προσπάθεια. Εμφανίζεται επίσης τη νύχτα, που προάγεται από τη μειωμένη κυκλοφορική δραστηριότητα και τη συμφόρηση.

Ο πόνος στην οστεοαρθρίτιδα μπορεί να χωριστεί σε διάφορους τύπους:

• Πόνος το πρωί.Ονομάζεται επίσης αρχικό σύμπτωμα και τέτοια ενόχληση εμφανίζεται μετά το ξύπνημα. Ωστόσο, είναι βραχύβια και αργότερα εξαφανίζεται όταν το άτομο διαλύεται.
• Μηχανικά παράπονα.Συνήθως, αυτός ο οξύς πόνος εμφανίζεται λόγω απόφραξης ή βλάβης της δομής της άρθρωσης. Είναι αδύνατο να κινηθείς με τέτοιο πόνο.
• Μετετεοευαισθησία. Η φύση του πόνου είναι ξεκάθαρη από το όνομα - είναι επώδυνος, δυσάρεστος και ενοχλητικός. Πολλοί άνθρωποι αποκαλούν αυτή την κατάσταση: «Πονάει λόγω του καιρού. "

Το αρχικό στάδιο της αρθροπάθειας περνά σε πιο σοβαρό και αυτή η διαδικασία συνοδεύεται από συνεχή πόνο. Το δέρμα πάνω από την προσβεβλημένη άρθρωση γίνεται κόκκινο, πρησμένο και ζεστό. Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από εναλλαγή παροξύνσεων και υφέσεων και καθώς η διαδικασία εξελίσσεται, η δεύτερη ενδεικνυόμενη πάθηση μειώνεται με την πάροδο του χρόνου και η πρώτη αυξάνεται.

Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, επομένως μια γυναίκα συχνά αντιμετωπίζεται από τραυματολόγο μαζί με έναν γυναικολόγο

Μελάγχρωση του δέρματος και αλλαγές στον μυϊκό τόνο μπορεί να εμφανιστούν στο σημείο της παραμόρφωσης της άρθρωσης. Επιπλέον, ανάλογα με τη θέση της παθολογίας, δεν υπάρχουν μόνο δυσκολίες στην κίνηση, αλλά και πονοκέφαλοι εάν, για παράδειγμα, η οστεοαρθρίτιδα έχει καταλάβει τον αυχενικό σπόνδυλο.

Ταξινόμηση της οστεοαρθρίτιδας

Πρώτα απ 'όλα, εξαρτάται από τον εντοπισμό της παθολογίας. Τις περισσότερες φορές αυτά είναι η σπονδυλική στήλη και τα κάτω ή άνω άκρα. Οι αρθρώσεις του γόνατος και του ισχίου υπόκεινται σε τεράστια καταπόνηση και επομένως είναι στατιστικά οι πιο επηρεασμένες. Παρεμπιπτόντως, η πρώτη από τις εστίες οστεοαρθρίτιδας που αναφέρθηκαν είναι η πιο χαρακτηριστική του γυναικείου σώματος.

Η σπονδυλαρθρίτιδα συχνά διαγιγνώσκεται στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης. Είναι χαρακτηριστικό της οσφυϊκής περιοχής. Ένα άτομο σε τέτοιες καταστάσεις δυσκολεύεται να μεταφέρει φορτία και δεν μπορεί να σταθεί για πολλή ώρα. Η διάγνωση της μη κρυφής οστεοαρθρίτιδας γίνεται όταν επηρεάζεται η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Η οστεοαρθρίτιδα στις αρθρώσεις του αγκώνα και των ώμων σχετίζεται με τα κάτω άκρα. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς οι τοποθεσίες που αναφέρονται υπόκεινται σε αυξημένο τραύμα και στρες.

Ανάλογα με τη φύση της εμφάνισής της, η οστεοαρθρίτιδα χωρίζεται σε:

• Πρωταρχικός.
• Δευτερεύων.

Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για ανισορροπία μεταξύ σύνθεσης και εκφύλισης του αρθρικού ιστού, στη δεύτερη περίπτωση είναι η εμφάνιση αρθρώσεων με φόντο προηγούμενες ασθένειες ως επιπλοκή.

Υπάρχουν επίσης διαφορετικοί βαθμοί οστεοαρθρίτιδας. Υπάρχουν μόνο πέντε από αυτά, εκ των οποίων το πρώτο είναι μηδενικό και δεν έχει εξωτερικά σημάδια της νόσου.

1. Οστεοαρθρίτιδα 1ου βαθμού.Χαρακτηρίζεται από μια ελάχιστα αισθητή στένωση του αρθρικού χώρου.
2. Οστεοαρθρίτιδα 2 βαθμών.Σε αυτό το στάδιο, η κατάσταση γίνεται ελαφρώς χειρότερη: το κενό δεν στενεύει περαιτέρω, αλλά εμφανίζονται ανώμαλες επιφάνειες της άρθρωσης.
3. Οστεοαρθρίτιδα 3 βαθμών.Εδώ εντείνονται όλα τα παραπάνω σημάδια.

Η οστεοαρθρίτιδα τέταρτου βαθμού περιλαμβάνει νέκρωση του οστικού ιστού και παραμόρφωση της άρθρωσης. Κατά τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός της νόσου, προκειμένου να καταστεί δυνατός ο καλύτερος σχεδιασμός θεραπείας.

Στάδια οστεοαρθρίτιδας

Η ασθένεια εξελίσσεται σε τρία στάδια.

1. Πρώτο στάδιο.Η πάθηση χαρακτηρίζεται από έναν ελαφρύ περιορισμό της κίνησης και την εμφάνιση οστεοφύτων που είναι σχεδόν αόρατα στην εξέταση.
2. Δεύτερος όροφος.Σε αυτό το στάδιο, η κινητικότητα της άρθρωσης είναι ακόμη πιο περιορισμένη, εμφανίζεται τσάκισμα όταν κινείται και αυξάνεται η ανάπτυξη στα οστά. Μπορεί να εμφανιστεί ήπια ατροφία του μυϊκού ιστού.
3. Τρίτη ενότητα.Η άρθρωση είναι παραμορφωμένη και αυτό φαίνεται και εξωτερικά. Η κίνηση του ασθενούς είναι πολύ δύσκολη, ο χώρος της άρθρωσης πρακτικά εξαφανίζεται και τα οστεόφυτα είναι σημαντικά. Μερικές φορές παρατηρούνται κύστεις.

Πώς γίνεται η διάγνωση και η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας;

Η θεραπεία αυτής της ασθένειας, η οποία είναι ευρέως διαδεδομένη στον πλανήτη, απαιτεί μια σειρά από διαγνωστικές διαδικασίες. Πρώτα όμως ανακρίνεται και εξετάζεται ο ασθενής. Στο προχωρημένο στάδιο, παραμορφώσεις της άρθρωσης, αλλαγές στο περίγραμμά της είναι οπτικά ορατές και ο ασθενής παραπονιέται για δυσκολία στην κίνηση.

Συνταγογραφούνται οι ακόλουθες διαγνωστικές εξετάσεις:

• Ρέντγκεν.
• MRI.
• Υπερηχητικός.

Μια ακτινογραφία μπορεί να δείξει την κατάσταση των αρθρικών χώρων και την ανάπτυξη του οστικού ιστού, αλλά οι ινώδεις δομές δεν είναι ορατές με αυτή τη διαγνωστική μέθοδο. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται μαγνητική τομογραφία.

Ωστόσο, η υπερηχογραφική εξέταση είναι πολύ κατατοπιστική στο πρώτο και το δεύτερο στάδιο της αρθρώσεως, καθώς διακρίνονται οι πιο ελάχιστες και ασήμαντες αλλαγές στη δομή της άρθρωσης.

Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας χωρίζεται σεσυντηρητική και χειρουργική. Ο πρώτος τύπος αφορά την ανακούφιση της πίεσης στην άρθρωση, που είναι ο κύριος στόχος της. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να πραγματοποιήσετε μια σειρά από θεραπευτικές ασκήσεις και προσαρμογές του τρόπου ζωής (εξαιρουμένης της άρσης βαρών κ. λπ. ). Εάν το υπερβολικό βάρος έχει οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα, τα θεραπευτικά μέτρα στοχεύουν ιδιαίτερα σε αυτόΑπώλεια βάρους του ασθενούς.Στα αρχικά στάδια της οστεοαρθρίτιδας, η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας, έστω και μέτρια, βοηθάει πολύ. Ποδηλασία, κολύμπι, θεραπευτικό περπάτημα – οι γιατροί τα χρησιμοποιούν όλα αυτά στη συντηρητική θεραπεία της νόσου.

Όσο για τα φάρμακα, είναι σχετικάΧονδροπροστατευτικά ή υαλουρονικό οξύ– Εγχέονται απευθείας στην άρθρωση. Αυτό σταματά την εξέλιξη της νόσου και αποτρέπει την περαιτέρω διάσπαση των αρθρικών συστατικών. Χρησιμοποιούν ορμονικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αναισθητικά και φάρμακα για τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας των βιολογικών υγρών.

Ο μυϊκός τόνος αυξάνεται μέσω φυσιοθεραπείας, π. χ. σι.UHF ή φωνοφόρηση.Χρησιμοποιούνται επίσης μασάζ, ειδικά σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.

Το χρυσό πρότυπο θεραπείας είναι η αρθροσκόπηση. Μια ειδική συσκευή, ένα αρθροσκόπιο, εισάγεται στην κοιλότητα της άρθρωσης. Χάρη στις τεχνικές δυνατότητες, η εσωτερική του δομή γίνεται ορατή, οπότε ο χειρουργός αφαιρεί νεκρό ιστό, γυαλίζει τις επιφάνειες, πλένει τις κοιλότητες, εν ολίγοις, πραγματοποιεί μηχανική ανακατασκευή.

Εάν εμφανιστεί αρθρίτιδα, το υγρό πρέπει να αντληθεί έξω, γι' αυτό χρησιμοποιείται παρακέντηση της άρθρωσης. Στο πλαίσιο της διαδικασίας, χορηγείται επίσης φαρμακευτική αγωγή για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας της κινητικής μονάδας.

Ο πιο ριζοσπαστικός τύπος παρέμβασης είναιΕνδοπροσθετική. Χρησιμοποιείται όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να επηρεαστεί η άρθρωση. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε προχωρημένες περιπτώσεις. Η αντικατάσταση της ενδοπρόσθεσης είναι κατάλληλη τόσο για την άρθρωση του ισχίου όσο και για το γόνατο.

Πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια και μη αναστρέψιμη ασθένεια της οποίας η ανάπτυξη μπορεί ακόμα να σταματήσει ή να επιβραδυνθεί σημαντικά. Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν μετρημένη και λογική σωματική δραστηριότητα, αποφυγή σωματικής αδράνειας ή υπερέντασης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους εκπροσώπους των επαγγελματικών ομάδων που αναφέρονται παραπάνω. Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίζετε έγκαιρα ασθένειες του ορθοπεδικού συστήματος, να αποφεύγετε την κρίσιμη αύξηση βάρους και να φοράτε άβολα παπούτσια.

Διατροφή για οστεοαρθρίτιδα

Η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στην οστεοαρθρίτιδα. Οι γιατροί συνιστούν την κατανάλωση πουλερικών ως πηγή πρωτεΐνης, γαλακτοκομικών προϊόντων (ιδιαίτερα βουτύρου), λαχανικών, δημητριακών, ξηρών καρπών και λιπαρών ψαριών.

Αντίθετα, δεν πρέπει να τρώτε πολλά αρτοσκευάσματα από αλεύρι σίτου, μάφινς, ζαχαροπλαστεία, fast food, αλμυρά, τουρσί, ζεστά και ξινά πιάτα. Πρέπει επίσης να αποφύγετε το αλκοόλ και τη σόδα. Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και ο πάγος μπορεί να είναι επιβλαβής για την οστεοαρθρίτιδα!

Για ασθενείς με παχυσαρκία συνιστάται η νηστεία για αυτή την παθολογία υπό την επίβλεψη διατροφολόγου.

Πώς μπορώ να ξέρω αν έχω οστεοαρθρίτιδα;

Σε αυτή την ασθένεια, βραχυπρόθεσμες αποφράξεις αρθρώσεων, πόνος που σχετίζεται με τις καιρικές συνθήκες εμφανίζονται το πρωί και σε προχωρημένες περιπτώσεις, ενόχληση παρατηρείται και τη νύχτα όταν το άτομο δεν κινείται. Στα πρώτα στάδια, καταγράφονται οδυνηρές αισθήσεις κατά την κίνηση, αλλά ο πόνος εξαφανίζεται όταν βρίσκεται σε ηρεμία.

Είναι δυνατόν να νικήσουμε την οστεοαρθρίτιδα;

Είναι αδύνατο να θεραπευθεί πλήρως η ασθένεια, αλλά είναι δυνατό να σταματήσει η εκφυλιστική διαδικασία. Το κύριο πράγμα είναι να δείτε έναν γιατρό όσο το δυνατόν νωρίτερα.

Τι δεν πρέπει να κάνετε εάν έχετε οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων;

Δεν πρέπει να καταπονείτε πολύ τις αρθρώσεις σας σηκώνοντας βάρη και, αντίθετα, να περιορίζετε υπερβολικά τις κινήσεις σας. Δεν συνιστάται η κατανάλωση φαστ φουντ, πολλής σοκολάτας και παγωτού, ανθρακούχων ποτών, αλκοόλ και μαρινάδων.